Długowieczność populacji, widziane również w naszym kraju w srebrnych barwach jako ‘srebrne tsunami’, (choć ciągle tego nie rozumiem dlaczego ludzi nie cieszy, że żyją dłużej, tylko widzą, że się starzeją) stanowi wyzwanie o ogromnych rozmiarach na wszystkich poziomach, porównywalne z tym, przed którym stanęli architekci, którzy projektowali nowoczesne miasta, które powitały masowy exodus ze wsi, lub ci, którzy odbudowali miasta po wojnie.

Okresy, w których potrzeba szybkiego działania i oferowania innowacyjnych rozwiązań dostosowanych do istniejących zasobów sprawiły, że dostarczone rozwiązania położyły podwaliny pod wiele późniejszych opracowań.

Jak będzie tym razem? 

W przeciwieństwie do tamtych czasów, kiedy wyzwanie było celem priorytetowym dla wszystkich zaangażowanych podmiotów publicznych i prywatnych i dla którego zatrudniono wielu ważnych architektów, wydaje się, że dzisiaj nie doszliśmy jeszcze do zastanowienia się nad skalą i wymiarem wyzwania jakim jest długowieczność i jak bardzo wpłynie na domy i miasta, w których żyjemy?!

Jak przewidzieć scenariusze, przewidując potrzeby i możliwości zróżnicowanego starzejącego się społeczeństwa oraz zapewnić innowacyjne rozwiązania, które będą pasować każdemu, nas każdym etapie cyklu życia i niezależnie od wieku?

Wiem, że to możliwe i konieczne, żeby mądrze się przygotować do tych zmian!

Zrób pierwszy krok z nami w Laboratorium Architektury 60+  👉 dowiedz się więcej