Za ponad dekadę jedna czwarta Polaków będzie miała więcej niż 65 lat. Kiedy minie ćwierć wieku, takich osób będzie już trzynaście milionów. Polskie miasta się starzeją, a jednocześnie nadal wyglądają i funkcjonują, tak, jakby mieszkali w nich wyłącznie młodzi, sprawni i silni ludzie.

Gettoizacja a myślenie o długowieczności 

Myślenie o długowieczności najczęściej skupia się na projektowaniu domów senioralnych czy powoływaniu pełnomocników do spraw seniorów przy urzędach publicznych. Tym samym nie projektujemy rozwiązań, tylko doprowadzamy do gettoizacji przestrzeni i działań tu -i – teraz. W końcu dla jakich seniorów projektujemy przestrzeń? Dla współczesnych czy obecnych 40latków?

Miasta zaprojektowane dla ludzi niezależnie od ich wieku

Myślenie o projektowaniu skupionym na długowieczności zmienia naszą perspektywę patrzenia. Powinniśmy odkleić się od segmentacji przypisanej do wieku i etapu życia, by zacząć szukać rozwiązań wynikających z podobnych stylów funkcjonowania.  Bliskość placówek zdrowia dobry dostęp do komunikacji miejskiej, parku i sklepów – buduje dobrostan ludzi bez względu na aktualny etap życia.

Miasta tradycyjne a miasta przyjazne starzeniu 

„Musimy kształtować zdrowe środowiska, poprawiać warunki życia codziennego i wzmacniać systemy opieki zdrowotnej skoncentrowane na ludziach, niezależnie od ich wieku” – tłumaczy Agnieszka Labus, Fundatorka i Prezeska Zarządu LAB 60+ oraz Adiunkta na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej. 

Przejście od tradycyjnych miast przyjaznych starzeniu do miast gotowych na długowieczność niesie za sobą sporą odpowiedzialność, bo nie ma gotowych recept. Jest natomiast fokus na współdziałanie różnych pokoleń, wspólnotyzm i tworzenie przestrzeni, która nikogo nie wyklucza.

Czy jesteśmy gotowi na zmianę w myśleniu? 

Zapraszamy do oglądnięcia prezentacji Agnieszki Labus, która odbyła się 6 grudnia 2023 w ramach POP2 w Galerii Wnetrz DOMAR.

POP2 to cykl spotkań sieciujących obszary projektowania wnętrz i infrastruktury miast, nowoczesnej technologii i nauki, przedsiębiorczości i innowacji społecznych. Rozmawiamy o przestrzeni miasta jako idei przenikających się zależności, o zrównoważonym rozwoju i gospodarce przyszłości, o funkcjonowaniu w ograniczonym komforcie oraz o poszukiwaniu źródeł empatii i optymizmu. Przyglądamy się różnym scenariuszom przyszłości – zarówno skali makro, jak i mikro – na poziomie miasta i małego habitatu.

Koproducenci wiedzy: Uniwersytet SWPS, Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, Fundacja LAB60+